مشاوره و روان شناسی مشاوره
روان شناسی مشاوره
روان شناسی مشاوره به بررسی فرآیندهایی می‌پردازد که با هدف یاری رساندن به مراجع انجام می‌گیرد.
در این فرآیند ، رابطه‌ای بین مشاوره و مراجع ایجاد می‌شود که هدف از این رابطه بررسی موضوعی است که برای مراجع مبهم ، گنگ یا به عنوان یک مشکل مطرح است.
در روان شناسی مشاوره جهت رسیدن به نتایج مورد نظر مشاوره اصول و قوانینی مطرح است.
با توجه دیدگاه‌های مختلفی که در زمینه مشاوره وجود دارد، این اصول و قوانین دارای تفاوتهایی از یکدیگر هستند.
تاریخچه روان شناسی مشاوره
فرآیند مشاوره ارتباط نزدیکی با راهنمایی دارد.
هرچند راهنمایی فرآیندی گسترده‌تر را شامل می‌شود که تمام امور زندگی فردی و اجتماعی فرد را دربر می‌گیرد.
مشاوره قلب برنامه راهنمایی به شمار می‌رود و از خدمات اساسی آن است. با این وصف در تاریخ روان شناسی مشاوره دیده می‌شود.
این شاحه از روان شناسی ، با راهنمایی به منزله فعالیتی منظم و سازمان یافته ، در سال 1908 میلادی در شهر بستن ایالت ماساچوست امریکا به وسیله شخصی به نام فرانک پارسونز که به پدر راهنمایی حرفه‌ای مشهور است، آغاز می‌شود.
پارسونز راهنمایی را ابتدا در مقیاسی کوچک و با تاکید بر راهنمایی حرفه‌ای آغاز کرد.
کار او مثل یک نوآوری در نظام تعلیم و تربیت با نارسایی‌هایی توام بود.
به دلیل تاکید محضش بر راهنمایی حرفه‌ای ، یک بعدی به حساب می‌آمد.
به این ترتیب با توجه به ضرورتهایی که بر لزوم تداوم راهنمایی و مشاوره احساس می‌شد.
روان شناسی مشاوره شکل کاملتری به خود گرفت، بطوری که نظریات متعدد در این زمینه ارائه شد و روش‌ها و فنون مختلفی معرفی گردید.
ضرورت روان شناسی مشاوره
شکی نیست که به موازات گسترش اجتماع و پیچیدگی نهادهای آن مشکلاتی بروز میکند.
چیزهای جدیدی ضرورت می‌یابد که قبلا نیازی بدان احساس نمی‌شده است.
در چنین شرایطی با توجه به پیچیده‌تر شدن شرایط اجتماعی ، سست‌تر شدن روابط عاطفی و عوامل متعدد دیگر توجه به اصلاح شرایط عاطفی و روحی افراد کاملا ضروری به نظر می‌رسد.
تحول جوامع از حالت ساده به پیچیده ، جنبه‌های مختلفی از زندگی فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد،.
بطوری که سازگاری با این دگرگونی‌ها از جمله تغییرات در نوع روابط ، تغییرات شغلی ، تحصیلی و ... لزوم روان شناسی مشاوره را مورد تائید قرار می‌دهد.
اهداف روان شناسی مشاوره
در تعاریفی که روان شناسی مشاوره به عمل آمده، تصریح شده که روشهایی تعیین گردد تا به فرد کمک شود که خود را بشناسد.
منظور و هدف از خودشناسی این است با این شناسایی انسانی موثرتر و خلاقتر و در نتیجه شادمان‌تر شود.
با استفاده از فنون ارائه شده در روان شناسی مشاوره ، فرد وضع فعلی خود را درک میکند.
علاوه بر آن از آنچه به صورت آن در خواهد آمد، نیز آگاه می‌شود.
راجرز روان شناسی که نظریات او در مشاوره کاربرد اساسی دارد، معتقد است که هدف بیشتر مشاغل یاری دهنده که روان شناسی مشاوره را نیز شامل می‌شود، افزایش رشد شخصی و روانی فرد در مسیر رشد اجتماعی است.
بدین ترتیب روان شناسی مشاوره دارای دو هدف می‌باشد: اهداف آنی و اهداف غایی.
اهداف آنی روان شناسی مشاوره
شناسایی و کاربرد روشهایی که راهنمایی‌های لازم را در حل مشکلات مختلف از قبیل مشکلات تحصیلی ، خانوادگی ، شغلی و ... به فرد ارائه میکند.
آن را علاج واقعه قبل از وقوع می‌دانند و باعث جلوگیری از اتلاف سرمایه مادی و معنوی فرد می‌شود.
اهداف غایی و نهایی روان شناسی مشاوره
این اهداف عبارت است از شناسایی و کاربرد روشهایی که فرد خود قادر باشد با بینش صحیح مشکلات خویش را حل کند و عاقلانه رفتار نماید.
مکتبهای مهم در روان شناسی مشاوره
معمولا چندین مکتب در این قلمرو مطرح شده‌اند که مهمترین آنها عبارتند از: مکتب مشاوره مستقیم ، مکتب مشاوره غیر مستقیم ، مکتب مشاوره نیمه مستقیم.
مکتب مشاوره مستقیم
بزرگترین بنیانگذاران این مکتب آلبرت الیس ، سالتر ، هوارد و میلر هستند. در این مکتب توجه به عقل و منطق می‌باشد و مشاور معتقد است که مشکل فرد را بهتر از خود او درک کرده و نیز بهتر می‌تواند نسبت به درمان‌جو قضاوت کند. این مکتب معتقد است که بشر ذاتا خلاق و دانا نیست و کلیه افراد بشر توانایی سازندگی خود را ندارند و مشاور فردی است که در درجه اول خودش را شناخته و در وهله دوم به دیگران کمک میکند تا خود را بشناسند.
مکتب مشاوره غیر مستقیم
بزرگترین بنیانگذار این مکتب کارل راجرز است و هر چه از فلسفه غیر مستقیم می‌دانیم، اطلاعاتی می‌باشد که بر پایه فلسفه او بنیان شده است.
این مکتب معتقد است انسان موجودی سازنده ، خلاق و تواناست که مهمترین خصوصیت بارز او آگاهی به ذات خود می‌باشد.
در این مکتب مشاور خودش را به جای درمان‌جو می‌گذارد تا بتواند وی را خوب بشناسد.
مکتب مشاوره نیمه مستقیم
این مکتب به شرایط انسان در محیط توجه دارد و مشاوره باز یافتن فرد و نیز پیدا کردن خودش در محیط را بررسی میکند.
انسان وقتی دچار آشفتگی رفتار یا بیماریهای عاطفی و امثال آن می‌شود که نتواند موقعیت خود را در محیط مشخص کند.
کار مشاور این است که بیمار را به عنوان یک موجود خاص در موقعیت خاص خود مورد توجه قرار دهد.
روشهای مورد استفاده در روان شناسی مشاوره
روشهای مختلفی جهت مشاوره و پژوهش در این شاخه وجود دارد. از جمله مشاهده ، مصاحبه ، پرسش‌نامه و ... که عمدتا بر اساس مکتب فکری روان شناس ، نوع اطلاعات مورد نیاز و اهداف پژوهش یا امر مشاوره مورد استفاده قرار می‌گیرند. گاه از آزمونهای مختلف هوش ، شخصیت و ... استفاده می‌شود.
مشاور کیست؟
کار مشاور، استفاده از فنون علم روانشناسی برای کمک به افراد در انتخابها و تصمیم گیری های آنها در مراحل مختلف زندگی از جمله تحصیل (مشاور? تحصیلی)، کار (مشاور? شغلی) و ازدواج (مشاور? خانواده) است.
وظیف? وی، حل مشکلات و چالش های پیچید? روانی مراجع نیست.
وی بیشتر به پیشگیری و بهبود زندگی افراد سالم کمک میکند و به آنها در راستای نیازهایشان مشاوره می دهد.
بنابراین در صورتی که مراجعی به اختلال روانی (مانند اضطراب، افسردگی و …) مبتلا باشد مشاور نمی تواند به وی کمک کند.
چنین مشکلی باید توسط روانشناس و یا در صورت نیاز روانپزشک درمان شود.
مشاور می تواند به دانش آموزی که نیاز به برنامه ریزی تحصیلی دارد، مشاور? تحصیلی دهد.
به دانشجویی که نمی داند چه رشته و شغلی را انتخاب کند، مشاور? شغلی دهد.
همچنین می تواند به زوجی که با هم مشکل و اختلاف دارند مشاور? ازدواج دهد.
اما در صورتی که مراجع اختلال روانی داشته باشد باید او را به روانشناس یا روانپزشک ارجاع دهد.
تفاوت روانشناس و مشاور
- مراجعین مشاورها غالباً مشکلات جدی در زندگی خود ندارند و اکثرا دنبال حل مسأل? ساد? خود یا گرفتن راهنمایی هستند.
- مشاور بیشتر به مراجع کمک میکند انتخابهای مناسبی داشته باشد.
اگر مراجع در گذشته انتخابهای اشتباه متعددی داشته است نیازمند تحلیل دقیق تر و ریشه یابی مسأله توسط روانشناس است.
- مشاور کمتر به گذشته و ریشه یابی مسائل می پردازد.
- مشاور نمی تواند اختلالات روانشناختی را درمان کند و این کار بیشتر در حیط? شغلی روانشناس و روانپزشک است.
- عمدتاً مراجعان دو کلمه روانشناس و مشاور را به جای هم به کار می برند.
بیشتر آنها چه به روانشناس مراجعه کنند چه به مشاور میگویند: «پیش مشاور می روم.»
حتی گاهی خود روانشناسان و مشاوران هم این دو کلمه را به جای هم به کار می برند.